bugün kendimle ilgili biraz daha umutluyum. uzun zamandır ilk defa bugün kendimi seviyorum. daha önce yazdığım gibi, her zaman ki sonbahar işte, biraz dişimi sıkarsam noeli müjdeliyor bana. eşimle evlere bakmaya çıkıyoruz 1-2 gündür. sevmediğimiz hiçbir şeyi satın almayalım olur mu sözü ile düştük yollara. yarın olmasa da ertesi gün bir yaz boyunca gitmeye vakit bulamadığım havuza gitmeyi planladım. az da olsa çıkıyorum evden, çıkmaya çalışıyorum. elimdeki kitaplara başladım bir an önce onları bitirmek istiyorum a christmas carol’u okumak için noel’de.

çok iyi biliyorum ki bir süredir yazılarıma ilham veren bu birkaç kötü gün gelecekte hiç hatırlanmayacak. çünkü tüm hüzünlere rağmen yıldız yeniden yükseliyor. tüm ihtişamı ile sahibinin üstünde parlamaya başladı bile.

çocuk kalpli,

grand rapids.