üzümlü kekim seri bir şekilde bloke etti beni. kullanıcı adımın sonuna rakamlar ekleyerek 4 farklı hesap açtım sırasıyla. gitmiyorum dedim, burdayım dedim ama yine de bloke ederek kovdu beni. üzülmeyeceğim dedim ama üzüldüm yine de. kızmadım, kırılmadım ama çok üzüldüm. elimde değil. çok gücüne gidiyor insanın. herhalde insanlardan çok mesaj gelince instagram profilini de açtı mesajının okunması için. hızlıca fotoğraflarına bakmaya başladım. bir fotoğrafa gelince durdurdum yazmayı. kapattım profilini.
biri ile zürafaları görmeye gitmiş. başka biri ile…
şu an gerçekten uyumaya ihtiyacım var. şu ana kadar iyi bile dayandım.
13 haziran 1984 günü, öğle saatlerinde, dünyaya gelmesi beklenen bir bebekken, herkes gibi annemin karnından ayrılmayı başaramamıştım. 14 saat sonra, kalbimin artık atmadığı, doktorların beni annemin karnından alacağı, o tüm ümitlerin kaybolduğu an, sanki birden bire kaderim yazıldı. İnadına bu dünyaya gelecektim. Ne olursa olsun savaşacaktım, benden tüm ümitlerin kesildiği an bile, ben dönecektim. Ben hiç beklenmeyendim ve geldiğine en çok sevinilendim…
24 saat, ne kadar zarar verirse versin bazı şeylere, ben olduğum şeyi hep çok sevdim. Oyuncakları çok sevdim, pijamaları çok sevdim, noeli çok sevdim.
Tüm gönderileri Üzümlü Krallık ile görüntüle