sanırım, bugünü kutlamak için daha iyi bir yerde olamazdım. harika işler çıkardı çeşme. ne bayraksız köşe vardı ne de izmir marşı çalmayan bir yer.

yüzmekten çok, yerdeki minderde uyuyordum ama bu güzel koyları kaçırmadım:

tatilim sonunda bitti. yarın gider köpüklü kese attırır, pcr’ımı olur, eşyalarımı hazırlarım. çarşamba gününe sıkışmak istemiyorum. mutlaka bir şeyler unutuluyor o zaman.

aklım fikrim işte zaten. insani yardım alanına geri dönüyorum. eğer her şey yolunda giderse ama bugün çok olumlu bir mailleşmeden sonra içime bir sıkıntı düştü. her şey bu kadar güzelse, kötü olan neydi? lan benim oturum ve çalışma iznim, ekim ayında bitiyor ve ben de ekimde işe başlıyorum. daha büyük bir sıkıntın mı var? yarından itibaren uscis’e yoğunlaşacağım. hallederler muhtemelen de araya senatör ofisi felan sokarız kesin.

neyse, bitti işte yaz, ben de kalbi paramparça olmuş bir şekilde ABD’ye dönüyorum…

çocuk kalpli