dün eşimle, ortaçağ rönesans festivaline gittik. hayatım boyunca, ilk defa kendimi ortaçağ’daymış gibi hissettim. o kadar avrupa’da dolaşmama rağmen, avrupa’yı michigan’da buldum.

tüm bu eğlencenin doruk noktası ise, günde 3 kere tekrarlanan şövalye dövüşüydü.

benim için sonu yatıştırıcı ile bitse de, şimdi fotoğraf ve videolara baktığımda, güzel bir gün olduğunu görüyorum. renkler, ruh halime bağlı olarak çok sağlıksız ama hep hatırlamak isteyeceğim birgün yine de. dün akşam, doktorumu aramak zorunda kaldım. o da, pazartesi işe başlayabilmem için, hafta sonu dinlenmeme ve sakinleşmeme yardım edecek bir şeyler verdi. bu yazıyı yazarken bile gözlerim kapanıyor. pazartesiye kadar yatağımdan ayrılmayacağım sanırım.

çocuk kalpli