herkese mutlu paskalyalar! yiyeceğim yemekler için, heyecanlıyım sadece. evi bile süslemedim. hatta, üzerinden süsleri almama rağmen, noel ağacı bile hala alt katta. onu dışarıya çıkaracak iki kişi lazım ve biri ben değilim. zaten çok yoğun da bir hafta oldu. gücüm kalmadı bir şey yapacak. cuma gününden beri uyuyorum. mayıs’tan itibaren, işe sadece haftanın ilk 3 gün gelirim, dedim. nedir bu ya. perşembe akşamı bir baktım, kreşi temizliyoruz akşam 8.30’a kadar. ben kendi evimi böyle temizlemiyorum. yani öyle bir aydınlanma yaşadım ki, rafları silerken. bir saniye, ne oluyor ya, ben bunu evimde bile yapmıyorum, dedim.

tek yaptığım özel şey, becca ile biraz zaman geçirmek oldu. merak edenler için becca:

güldüğüme bakılmasın, çok mutsuzum ve hayattan ümitsizim.

yarın, umarım yeniden dirilirim.

çocuk kalpli