dün akşam, akşam yemeği bile yiyemeden uyuyakaldım. yatağıma oturmam yetti, uyuma motivasyonu bulmam için. hala tüm gücümü toplamadığım için, kreş dün yordu. akşam 6’da yatınca sabah 2’de uyandım. 2 saat video oyunu oynayıp, tekrar yattım. toplamda 10 saat uykuya ihtiyacım var. bunu doğrulamış oldum. 8 yatış saatim. bunu belirledik.
aslında geri yatmayacaktım. straycat oynuyorum, kediyi de zor durumlarda bırakıp, oyunu kapatamıyorum. acı acı miyavlıyor hayvan.
evraklarla meşgulken sabah, blake’i gördüm. yalnız blake babasının kucağındaydı. koy yere geliyorum, dedim. sonra koydu ve blake bana doğru yürümeye başladı gülerek. nutkum tutuldu. boğazıma bir şeyler doldu. sadece ağlıyordum. o da şaşkın gözlerle, beni numnumlamayacak mısın diye bakıyordu. num num num diyip, göbeğini öpüyorum her sabah. gıdıklanıyor, çatlayana kadar da bırakmıyorum. beni gören diğer öğretmenler, koş blake num num num geldi diyorlar.
adım num num num (nam nam nam) cookie monster gibi.
çok özel bir duyguydu kendi adıma.
bugün sanırım erken çıkacağım. gelip ders çalışabilir, sonra da fizik tedavime gidebilirim.
çok güzel bir gün.
çocuk kalpli
Çocuk Kalpli 