yılbaşı planımın üzerinden, 100 kere geçsem çok iyi olur. mackinac island yerine, mackinac city’de rezervasyon yapmışım. deliler gibi otel aradık vardığımızda. at arabalarına soruyorum artık. baktık olmayacak, rezervasyon yaptığımız yere geri döndük. sadece 30 dakika sürüyor ulaşmak. pek dert değil.
burası şimdi kaldığımız yer. açıkçası buranın da doğası bambaşka güzel. ağaçların rengi de dönmeye başlamış.
yarın için heyecanlıyım. labor day kutlamaları için de süslenmiş şehir. az da olsa görme şansım oldu.
iyice uyuyup dinlenip, yarın deliler gibi gezeceğim.
13 haziran 1984 günü, öğle saatlerinde, dünyaya gelmesi beklenen bir bebekken, herkes gibi annemin karnından ayrılmayı başaramamıştım. 14 saat sonra, kalbimin artık atmadığı, doktorların beni annemin karnından alacağı, o tüm ümitlerin kaybolduğu an, sanki birden bire kaderim yazıldı. İnadına bu dünyaya gelecektim. Ne olursa olsun savaşacaktım, benden tüm ümitlerin kesildiği an bile, ben dönecektim. Ben hiç beklenmeyendim ve geldiğine en çok sevinilendim…
24 saat, ne kadar zarar verirse versin bazı şeylere, ben olduğum şeyi hep çok sevdim. Oyuncakları çok sevdim, pijamaları çok sevdim, noeli çok sevdim.
Tüm gönderileri Üzümlü Krallık ile görüntüle